ایزدبانو، خدای بانو به خدایان زنانه ای گفته می شود که پرستش آن ها در میان اقوامی که به ادیان چند خدایی اعتقاد دارند رواج داشته است. فرهنگ ساکنان فلات ایران از دوران نوسنگی تا پایان دوره ساسانی به گونه های متفاوتی ایزدبانوان را ستوده و برای آن ها نیایشگاه و تندیس های بسیاری ساخته اند.  گفته می شود بنای باورها و پندارهای دينی بخش اعظم ساکنين فلات ايران بر پرستش مادر خدا قرار داشته است. اين خدای مادر، احتمالا جفتی داشته که فرزندش هم به شمار می آمده.
یکی از آن تمدن ها تمدن ایلام بود که بخش مهمی از تاریخ پیش از تمدن هخامنشیان را تشکیل می دهد. این تمدن با معماری باشکوه، معابد و هنرهای ارزنده ویژه خود شناخته می شود.
همچنین زن نقش و جایگاه ویژه ای در حکومت و مذهب ایلام باستان دارد و همچنین تاثیر بسیار زیادی در قدرت سیاسی آن دوران دارد به خصوص در اوایل این حکومت یک نوع مادرسالاری کاملا مسلط به جامعه آن روز دیده می‌شود. الهه‌ها، رب‌النوع‌ها و پیکرهای آن دوره گویای باورهای مذهبی و نگاه حاکمان آن دوره به جایگاه زنان در این تمدن است. زنان ایلامی قشر بسیار مهم این تمدن را شامل می شوند که در جایگاه های متعددی ظاهر می گردند. این جایگاه ها از خانواده شروع می شود و در سلسله مراتب خود تا به سلطنت نیز می رسد.
این تندیس که متعلق به تمدن ایلامی هاست و گویا تندیس یکی از خدایان آن دوره است،1500سال قبل از میلاد، هم اکنون در موزه کندلوس نگهداری می شود.

این تندیس توسط گروه هنری دستان از جنس سفال در پخت 850 درجه و لعاب فیروزه ای در پخت 950 درجه بازآفرینی شده است.