آب در فرهنگ ایران از جمله چهار عنصر اصلی تشکیل دهنده این جهان است و نزد ایرانیان از دیرباز نگرشی مقدس نسبت به آب وجود داشت؛ به همین دلیل به دنبال ساخت ظروفی در شان تقدس آن بودند و ما شاهد تعداد زیادی ظروف برای نگهداری آب در تمامی ادوار تاریخ با اسامی مختلف مانند: کوزه، تنگ، مشربه، ابریق و... هستیم.
یکی از این ظروف کوزه‌ایست متعلق به قرن ۱۲و ۱۳ این کوزه بدون لعاب‌کاری است و تزئینات آن با شابلون به صورت قالب‌گیری شده است.
این کوزه توسط گروه هنری دستان از جنس سفال در پخت ۸۵۰ درجه و لعاب فیروزه‌ای در پخت ۹۵۰ درجه بازآفرینی شده‌است.
از اینجا می‌توانید مابقی ظروف مشابه را مشاهده کنید.