عناصر هنری و نقوش نمادین به ویژه نقوش جانوری در هنرهای تزییتی تاریخ هنر ایران همواره نقشی پررنگ داشته است. بسیاری از این نقش ها باتوجه به باورها و اعتقادات جوامع باستانی بوده. از میان این نقوش، نقش شیر، یکی از نمادهایی بود که در گذشته بسیار مورد توجه قرار می گرفت و جایگاهی خاص و ویژه در هنر تمدن های مختلف داشت. نقش شیر از آن نمادهایی است که هم در معنی خوب به کار رفته است و هم در معنی بد، شیر نماد عظمت، قدرت، دلیری، عدالت و قانون است و از طرفی دیگر نماد بی‌رحمی و جنگ است. در فرهنگ ایرانی شیر نماد سلطنت، نیروی خورشید و نور است. شیر با یالش در واقع همان خورشید است، و با مرگ هم بی ارتباط نیست، همچنین شیر نماد گنج نیز بوده و در ورودی کاخ ها قرار می دادند و این اعتقاد مابین مردمان باستان بود که شیر از اموال و گنجینه های آنان محافظت می کند.
هنر هخامنشی که هنری سرشار از تناسب و توازن اشکال و همچنین نماد گرایی است از نقوش شیر به وفور در تزیینات آثار آن دوره دیده می شود. یکی از این آثار کوزه با دو دسته به شکل شیر است و بدنه کوزه آراسته به شیارها و خیاره های عمودی است. نمونه اصلی این اثر  که متعلق به دوره هخامنشیان است از آذربایجان کشف شده است.
این کوزه توسط گروه هنری دستان از جنس سفال در پخت 850 درجه و لعاب فیروزه ای در پخت 950 درجه بازآفرینی شده است.

نویسنده: شادی شعبانی