یکی از ویژگیهای معماری هخامنشیان سرستونهاست مخصوصا سرستونهای تخت جمشید، در مجموع چهار نوع سرستون در مجموعه تخت جمشید وجود دارد؛ این چهار دسته عبارتاند از: سر ستونهایی به شکل دو گاو پشت به هم، دو شیر پشت به هم، دو گریفین پشت به هم و دو موجود تلفیقی انسان و حیوان پشت به هم. یکی از سرستونهای کاخ سه دروازه تخت جمشید گاو بالدار یا لاماسو است که به گاو مرد نیز معروف است که از ارزشمندترین اثار هخامنشیست. این سرستون هخامنشی، ترکیبی از سر انسان با بدن موجودی چهارپا و به صورت نشسته است. در قسمت سر، صورتی انسانی با گوشهای بزرگ و ریش بلند دیده میشود که بر سر آن کلاهی شاخدار است. لازم به ذکر است که کلاه شاخدار در دنیای باستان نشانه خدایی و الوهیت می باشد و لاماسو نیز در اساطیر کهن یک خدای محافظ بودهاست، در فرهنگهای مختلف به نامها و شکلهای گوناگون وجود دارد. لاماسو را در ورودی شهر قرار میدادند تا هرکسی که وارد شهر میشود بتواند آن را ببیند. لاماسو از جلو ایستاده و از کنار در حال راه رفتن به نظر میرسد. از این حالت برای قدرتمند نشان دادن لاماسو استفاده میشدهاست. لاماسو بسیار بلند بوده، به همین دلیل از آن به عنوان نمادی از قدرت استفاده میکردند. این ریتون الهام گرفته شده از ریتونهای هخامنشی و این سرستون توسط گروه هنری دستان از جنس سفال در پخت ۸۵۰ درجه و لعاب فیروزهای در پخت ۹۵۰ درجه ساخته شدهاست.