باتوجه به تقدس آب در میان ایرانیان باستان ظروف بسیاری برای نگهداری و حمل مایعات ساخته شده‌است و از مناطق مختلف و گورستان‌های باستاتی کشف شده‌است؛ کلیه ظرف مخصوص نگهداری و حمل مایعات، شامل سه قسمت اصلی بدنه، گردن و دهانه می‌باشد.
این ظروف باتوجه به فرم و ساختارشان اسم‌های مختلفی دارند؛ البته برخی از آن‌ها قابل تفکیک و جداسازی نیستند.
یکی از این کوزه‌ها کوزه‌ای‌ است دهانه گشاد بدون لعاب‌کاری با تزئینات خطوط منحنی و شکسته و گل‌های ریز که توسط شابلون به صورت قالب‌گیری ساخته شده‌است؛ این کوزه متعلق به قرن ۸ و ۹ است و توسط گروه هنری دستان از جنس سفال در پخت ۸۵۰ درجه و لعاب فیروزه‌ای در پخت ۹۵۰ درجه بازآفرینی شده‌است.
برای دیدن مابقی ظروف اینجا کلیک کنید