پیه‌سوزها چراغی هستند که سوخت آن‌ها از روغن پیه بوده‌است. از پیه سوزهای قدیمی اثری باقی نمانده ولی از اواسط هزارە اول قبل از میلاد اصول طراحی و ساختار چراغ‌ها یا پیه‌سوزها تثبیت شده است.
این پیه‌سوزها دو بخش اصلی دارند مخزن سوخت و فتیله‌گیر جداگانه که این مورد در طول تاریخ اشکال بسیار متنوعی به خود گرفته‌است.
یکی از این اشکال که نمونه‌های آن‌را در دوران اشکانی شاهد هستیم پیه‌سوزهایی‌ست با بدنه بسته و فتیله‌گیر نایژه‌ای این به طرح‌های ایرانی نزدیک‌تر‌ است؛ به‌نظر می‌رسد سفالگران کلیات این طرح را از نمونه‌های فلزی اقتباس کرده‌اند.
این پیه‌سوز اشکانی که از تپه هگمتانه کشف شده است و هم اکنون نیز در موزه هگمتانه نگه داری می‌شود از جنس سفال در پخت ۸۵۰ درجه و لعاب فیروزه‌ای در پخت ۹۵۰ درجه توسط گروه هنری دستان بازآفرینی شده‌است.