هنر سفالگری، یکی ارزشمندترین صنایع هنری است که مانند دیگر هنرها و صنایع در ایران، پیشینه‌ای والا دارد. نقش‌مایه‌های اجرا شده بر روی سفالینه‌ها، یکی از اساسی‌ترین جلوه‌های ذوق و اندیشه هنرمندان به‌شمار می‌رود که با مطالعه آن‌ها می‌توان به شناخت گوشه‌ای از تاریخ، فرهنگ، هنر و تمدن ایرانی دست یافت.
کاسه‌ی ۶ نقش که از شرق ایران کشف شده و اکنون در موزه‌ی کویت نگه‌داری می‌شود؛ متعلق به قرن ۱۲ و ۱۳ هجری است. هنر آن دوران انسان‌محور بوده‌است و تزئینات نقوش انسانی و گیاهی بیشتر از هرچیزی به چشم می‌خورد. بر روی این کاسه نیز ۶ نقش تکرار شونده‌ی طاقی شکل است که درون آن‌ها مردی با تاج و حالت چهارزانو نشسته با یک جام یا شی دیگر در دست راستش، و به حالتی برهنه نشان از خدایان هندی می‌دهد؛ کتیبه‌‌ی دور قسمت اصلی آن(طاق‌ها) نشان از یک سری برکات است. کیفیت در جزییات این شی در برخی از بخش‌های آن نشان دهنده‌ی استفاده از ابزار دستی برای کامل کردن طرح قالب است.
این کاسه توسط گروه هنری دستان از جنس سفال در پخت 850 درجه و لعاب فیروزه ای در پخت 950 درجه بازآفرینی شده‌است.
اگر به ظروف باستانی علاقه دارید از اینجا می‌توانید مابقی ظروف رو که بازآفرینی شده‌است را ببینید.